關於 is social media a benefit to society ，我們在網路上蒐集到這些相關的討論、資訊與評價

#6สิ่งที่หมอเด็กคิดว่าตัวเองรู้ก่อนที่ตัวเองจะกลายเป็นแม่

1.#วันแรกที่พาลูกกลับบ้าน_เป็นวันที่แย่มากจริงๆ
จะด้วยฮอร์โมน หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่หมอพบว่าตอนนั้น
สมองมัน blank จะให้ลูกนอนตรงไหน เรานอนตรงไหน สามีนอนตรงไหน...
Continue Reading#6สิ่งที่หมอเด็กคิดว่าตัวเองรู้ก่อนที่ตัวเองจะกลายเป็นแม่

1.#วันแรกที่พาลูกกลับบ้าน_เป็นวันที่แย่มากจริงๆ
Hormones or whatever. But the doctor found that it was then.
The brain is blank. Where do you sleep? Where do you sleep? Where do you sleep? Where do you sleep
How to breastfeed in the middle of the night? How to do it? (Surgical wound is hurt)
I remember sitting here crying... confused.
Why are you crying... Grandma is confused. Husband is confused.
Doctor thinks it's because of the thought
I'm a pediatric doctor. I can handle it
So it makes us careless
We never prepared a house preparation, a place to place.
And most importantly, we never prepared ourselves.
Even tho it's been so long...
I still remember my failures until now.

2.#การให้ลูกเข้าเต้าไม่ยาก_แต่มัน_โคตรยาก

Before having a baby.
The doctor also has to teach the mother who just gave birth to bring the baby in the breast.
Gotta get the right poses
Gotta let the kids eat when they start signaling hungry.
If you speak theoretically and teach the doctor mother well done.
No lack of defects.
But when I put my own baby in my boobs.
What is this... Kid keeps pushing. Smoking face to face crying for hours.
Finally, doctor has to choose between
Let the baby cry because she is hungry.
But stand up to get into boobs
Or to be full to establish trust in this world.
According to psychology, kids who have studied.
Whether it's a splendid or not patient or an excuse that I want you to be a child to trust the world.
The mist is becoming the mother of a full pump.
And since then the doctor never said the word
#It's not difficult with any mother again.
Doctors say it's difficult, but if you intend to do it, you can do it. Smile to support

3.#สิ่งที่ตำราเลี้ยงเด็กเขียน_เค้าไม่ได้เขียนถึงลูกเราไง

After having a baby salad, a lot of stickiness to a textbook.
What the doctor is very upset about.
Sleep schedule and kid's milk meal
Kids will start sleeping long at 4-6 months old.
Let us practice to finish the late night milk.
REALLY!!!
At 4 months, my kid still wake up every 2-3 hours. At night. At night.
And after 6 months, the textbook doesn't tell us that when teeth grow.
Kids will hurt and wake up crying late night again.
At 8-12 months, when you play with fun, you can sleep and sleep all night long.
Some time find new talents in the middle of the day
Like know you can suck your toes and get excited. Get up to see toes show at 2 am.
The textbook is.... not wrong, but he didn't write about our kids..
Every child is different from birth.

4.#สังคมออนไลน์เป็นดาบสองคม
The doctor knows how to feel after having a baby.
When I was a social media mom that included those who had the same problems.
People who have passed that problem already.
It's like a guru to introduce a freshman.
There is good and bad because there is a new knowledge.
The doctor can't find a textbook read.
How to play nipples, how to treat nipples, white dot, etc.
Damn... Data lines like doctors who need to find textbooks, research readings, rely on these information.
The experienced one comes to tell.
Well it helps us a lot
But it's getting weird.... right where
There is a wrong knowledge set... It's dangerous.
But when someone comes to support me... this information will become.
A textbook for many more people
Which doctor has been in to fix information. Tell me the right thing.
The result is.... weak and lose.
Hey!... health safety information
#มันใช้ระบบโหวตไม่ได้
But doctors understand the group process.
So.. if you want to tell the right thing, you have to create your own space.
So I opened the page.. end.
And hopefully the knowledge from our profession that we want to share
Sincerely, it will be direct to mother and benefit children.

5.#การใช้ชีวิตอยู่กับเด็กทั้งวันทั้งคืน_เหมือนเราใช้ชีวิต #กับผู้หญิงก่อนประจำเดือนมาที่เมาเหล้า
I feel like I can't sleep.
Some scenes reflect us too.
When I'm a mother, I read psychology books.
Seriously reading child development textbook
A lot of parenting genre books.
So much for real

Doctor finds that... Reading helps us have good information. Ready for situations.
But the above information is
We need to develop our own positive thinking system.
Because when you have a negative emotion, it takes a positive energy to use.
If there were only theories in the head then.
But positive energy we don't have. We are irritated. We are upset.
We can't raise a positive child.... We can't control ourselves.

We must have a strong heart, but gentle, kind.
I have been raising kids for 5 years. I have found that I am very into Dharma
Because everything Buddha says is true and it's the solution to every problem.

6.#การเป็นแม่ไม่ได้หมายความว่า_เราต้องทิ้งความเป็นตัวเอง
There are some times when the doctor is suffering.
In fact, I am suffering because of my own expectations.
And suffering how other people will see us.

So many things that are polished with kids.
What we want you to be is not that it's good for you.
#แต่มันทำให้เราดูเป็นแม่ที่ดี
What a heavy thing to do with a 2-3 year old
I will choose the dress. Top pattern, bottom pattern, shirt, and neck.
We think it's not pretty....
If you focus on the kid, you are happy.
If you focus on us... wear this outfit.
Others must think that mother doesn't care about kids.
Here's a sample of the little things we often contradict with kids.

We will imagine the good mother that we think (go by ourselves) that society or people around expect us to be.
So we try to be that person.... but peak is

We tried so hard
But no commission to decide if it's done #good enough
I'm sad and confused. I almost forgot who I am.
Come back to settle down....
It's us, kids have to learn how we are.

Doctor can say that
Who wants to propose to doctor's daughter?
The doctor has to say that the daughter's husband is about to expect her daughter to be a housewife... you will be disappointed.
Because when he was a kid.
Mother is not a good example for him.
He always eats with rice with Amma's cooking.
The good thing is that he has a sense of humor and doesn't mind the mistake... he got it from mom 🤣🤣

===================
This is what the doctor wants to tell.
The doctor served as a pediatric doctor for 7 years before having a baby.

But just the first few months of parenting myself.

Make doctor #s̄ả think we know
Really we know very little about it.
.
Before being a mother, doctor is considered a good child doctor.
Textbook that pediatric doctor uses for exams all over the world. How about it?
The doctor recommended the mother to ask for counseling.
Because we also tell the information we know is right.
When I'm a mother, I'm a mother.... Doctor has learned that.
The numbers we hold firmly are just the average he chooses that information to be childish.
But in fact, each child is different.
.
The most important thing that a child doctor should give to a mother who asks for parenting advice.
Not a number that is the middle of data.
But it's a #encouragement, understanding of the problems he has to face.
And the power he receives will make him face his own problems.
.
If there are any new mothers who are not confident in childcare.
Doctor wants to confirm that everyone is.
And now my baby is 5 years old
The doctor still has to learn many things and still learning more every day.
.
Let's learn this together and doctor thinks that the page that doctor wants to open up.
Giving someone a benefit no more or less
.
Dr. Pam

P.S. Child doctor in the article is the only doctor himself.
Doctor, other children may know more than doctors know.
And he may be better than the doctor.
Doctor thinks it's an experience sharing.Translated

ทุกอย่างมี 2 ด้านให้เราคิดเสมอ ..ลองอ่านดูนะ เค้าเขียนดี

การช่วยเหลือที่ถ้ำหลวงในครั้งนี้ จริงอยู่เราสูญเสียทรัพยากรมากมาย เพื่อกอบกู้ 13 ชีวิต

แต่ทำไมนะ ผมคิดว่าทุกอย่างที่เราเสียไป มันไม่ใช่เสียเปล่า แต่เราได้อะไรกลับคืนมา มากมายเหลือเกินจากเหตุการณ์นี้

1) ท่ามกลางปัญหา เราได้เห็นว่า ประเทศไทยมีคนที่ความสามารถในการจัดการได้ดี และมีความเป็นผู้นำสูงมาก อย่างท่านผู้ว่าฯเชียงราย เมื่อเกิดเหตุ ท่านวางแผน และจัดการปัญหาเฉพาะหน้าได้อย่างรวดเร็ว ทำให้เห็นว่า คนที่จะมาถึงตำแหน่งนี้ได้ ไม่ได้มาเพราะโชคช่วย

2) เราได้เห็น ความเด็ดขาดของผู้ว่า โดยเฉพาะที่บอกว่า คนที่อยากมาช่วย ใครอยากมาก็มาได้ แต่ต้องมาถกหลักการกันก่อน ว่าสิ่งที่นำเสนอมันทำได้หรือไม่ หรือว่าเป็นไอเดียที่จะถ่วงทีมให้ช้าลง ไม่ใช่ว่าคนที่อยากช่วยจะมีประโยชน์ทั้งหมด ซึ่งผู้มีอำนาจเด็ดขาด ต้องเลือกใช้คนให้ถูก ไม่ใช่รับความช่วยเหลือไปเสียทุกอย่าง

3) แน่นอน ใครๆก็รู้ว่าการค้นหาเด็กให้พบคือสิ่งสำคัญ แต่ ผู้ว่าฉลาดมาก ที่ให้ความสำคัญก่อนกับ "คนที่เข้าไปช่วย" อะไรที่เสี่ยงภัย เช่น ดำน้ำในสภาวะเสี่ยงเกินไป หรือ การเสี่ยงว่ายน้ำโดยมีโอกาสเสี่ยงไฟดูดไฟช็อต ผู้ว่าจะไม่ยอมให้หน่วยซีลลงน้ำ ซึ่งเป็นเรื่องถูกต้องแล้ว การช่วยหนึ่งคน ไม่ได้แปลว่าต้องเอาชีวิตของอีกคนเข้าไปแลก

4) เราได้เห็นว่า กลยุทธ์อะไรก็ตาม ต้องมีแผนสำรองอยู่เสมอ ในตอนแรกแผนดั้งเดิม คือให้หน่วยซีล เข้าถ้ำไปเรื่อยๆ เพื่อไปหาทั้ง 13 คนที่ติดถ้ำ แต่สุดท้าย เราก็มีแผนสอง คือตรวจเช็กปล่องด้านบนภูเขา ว่าจะสามารถหย่อนตัว ทะลุถึงถ้ำได้เลยหรือไม่ และแผนสามคือไอเดียการเจาะภูเขา การไปถึงจุดหมาย ไม่จำเป็นต้องมีแผนเดียว แต่การเปิดรับทุกหนทางที่เป็นไปได้ ก็ยิ่งมีโอกาสไปถึงเป้าหมายเร็วขึ้น

5) เราได้รู้จักหน่วยซีล ว่าคืออะไร บางคนไม่รู้เลยว่าที่ไทยก็มีด้วย ได้รู้ว่า SEAL ย่อจาก (SEa - Air - Land) คือหน่วยรบที่ปฏิบัติงานได้ทั้งในทะเล บนอากาศ และภาคพื้นดิน เป็นหน่วยทหารที่มีสภาพร่างกายแข็งแกร่ง ผ่านการฝึกหฤโหด และในยามคับขัน ความยอดเยี่ยมของหน่วยซีล ก็สามารถเป็นประโยชน์กับภารกิจได้

6) เราได้รู้จักภูมิศาสตร์ของประเทศไทยมากขึ้น หลายคนรู้จักถ้ำหลวงเป็นครั้งแรก ได้รู้ว่าขุนน้ำนางนอนอยู่ตรงไหน ได้รู้ว่าเชียงรายก็มีสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจแบบนี้ด้วย ได้รู้จักคำว่า "ถ้ำ" ในความหมายใหม่ บางถ้ำมันยาวเป็นกิโล และคดเคี้ยวเหมือนเขาวงกต

7) เราได้ความรู้เรื่องการเอาชีวิตรอดมากขึ้น ได้รู้จัก "กฎ 333" ว่าในภาวะใดบ้างที่คุณจะมีชีวิตรอดได้ คือ ขาดอากาศหายใจได้ 3 นาที , ขาดน้ำดื่มได้ 3 วัน , ขาดอาหารได้ 3 สัปดาห์ ถ้ามากกว่านี้ก็จะตาย (แต่แน่นอนนี่เป็นแค่กฎคร่าวๆไม่ได้ใช้ได้กับทุกคน) ได้ความรู้ว่า แม้จะไม่มีอาหาร แต่ร่างกายมนุษย์ สามารถดึงพลังงานสำรองที่สะสมในรูปไขมันมาใช้ได้

8) เราได้เห็นความเสียสละของคนในพื้นที่ ยอมให้สูบน้ำเข้าเทือกสวนไร่นา ทั้งๆที่พวกเขาเริ่มทำกสิกรรมกันแล้ว ไม่มีใครอยากทำให้ตัวเองวุ่นวาย และเสียผลประโยชน์ แต่สุดท้าย เมื่อมันเป็นเรื่องความเป็นความตาย ทุกคนเข้าใจดี ซึ่งนี่คือการเสียสละอย่างแท้จริง

9) เราได้เห็นความสามารถของสื่อมวลชน ในเงื่อนไขที่จำกัด ไม่มีอะไรพร้อมสักอย่าง คุณสามารถนำเสนอให้ สื่อของตัวเองมีความน่าสนใจได้ หรือไม่ คุณมีมุมมองที่เฉียบขาดมากกว่าที่อื่นหรือเปล่า และที่สำคัญ คุณจะเคารพกติกาที่เจ้าหน้าที่ตั้งไว้ หรือจะกล้าแหกกฎเพื่อได้ข่าวที่เหนือกว่าช่องอื่น

10) เราได้เห็น ทักษะการใช้โซเชียลเน็ตเวิร์กที่มีประสิทธิภาพ อย่างทวิตเตอร์ของ Mthai การนำเสนอข้อเท็จจริงอย่างตรงไปตรงมา รวดเร็วฉับไว ไม่ต้องสร้างดราม่า ก็สร้างความนิยมได้เช่นเดียวกัน

11) เราได้รู้ว่า สิ่งที่เราหวัง สิ่งที่เราคิด กับสิ่งที่เกิดขึ้นหน้างาน มันไม่เหมือนกันเลย หลายๆอย่างเราคิดได้ แต่ในสถานการณ์จริงมันทำไม่ได้ มีคนบอกว่า ทำไมเราไม่ห้อยอาหารลอยน้ำไปให้ถึงมือเด็ก มีคนอธิบายว่า เพราะในถ้ำน้ำมันไม่ได้ไหลตรงๆเหมือนแม่น้ำ เอาของลอยน้ำ ก็ไปติดโขดหิน เด็กไม่ได้รับแน่นอน หรือ มีบางคนถามว่าทำไมไม่ระเบิดถ้ำ ก็มีคนอธิบายว่า ระเบิดแล้วถ้าหินถล่มลงมาจนปิดทางเข้าออกทั้งหมดล่ะ แบบนี้เด็กตายเลยไหม เราได้เข้าใจว่า สิ่งที่จินตนาการ มันอาจทำไม่ได้ในชีวิตจริง

12) เราได้รู้ว่า ในสังคมนี้ มีคนอยากเอาหน้ามากมาย บางคน รู้ว่าตัวเองไม่มีทักษะอะไรที่จะช่วยได้ (คือจะบอกว่า มาเป็นกำลังใจ อยู่ตรงไหนก็ส่งใจไปได้จริงไหม) แต่ก็อยากเอาตัวไปให้สื่อได้เห็นว่ามาลงพื้นที่แล้ว ในทางตรงกันข้าม มีคนจำนวนมากยอมทำงานหนักเป็นมดงาน เพื่อให้ภารกิจได้เดินหน้าต่อ แต่คนเหล่านี้ ไม่ได้ต้องการป่าวประกาศใดๆ เขาต้องการผลสำเร็จ ไม่ใช่ชื่อเสียงของตัวเอง

13) เราได้เห็นว่าในประเทศไทย ความเชื่อ กับ วิทยาศาสตร์มันสามารถไปด้วยกันได้อย่างประหลาด ในขณะที่ทีมงานกำลังจะเจาะถ้ำ ก็ยังต้องขออนุญาตจากเจ้าป่าเจ้าเขา หรือขณะที่ เราใช้เทคโนโลยีโดรนที่ล้ำยุคในการช่วยค้นหา แต่อีกด้านเราก็เห็นภาพชาวบ้านกราบไหว้ ครูบาบุญชุ่ม ที่เข้าไปทำพิธีเปิดตา มันเป็นส่วนผสมที่ไม่น่าเชื่อ แต่ก็เกิดขึ้นกับประเทศไทยจริงๆ

14) เราได้เห็นว่า ในยามที่ทุกคนกำลังสับสน ย่อมมีคนหาโอกาสฉวยผลประโยชน์เสมอ คนที่อ้างให้โอนเงินเข้าบัญชีตัวเอง อ้างขอเงินไปช่วย 13 ชีวิตติดถ้ำ แบบนี้มีเยอะ คนเสพข่าวสารต้องระวังให้ดี อย่าใจดี จนขาดสติ ต้องเช็กให้รอบคอบ เพราะคนชั่วโลกนี้มันมีเยอะ คนแบบนี้ต้องไม่ตายดีแน่

15) เราได้เห็นว่า ทุกความสามารถมีประโยชน์ ช่างไฟฟ้า นักขุดเจาะน้ำบาดาล ช่างต่อท่อ แพทย์ นักปีนเขา ทหาร นักข่าว พ่อครัว ช่างภาพ ล่าม นักวิทยาศาสตร์ ทีมกู้ภัย นักดำน้ำ นักดนตรี นักธรณีวิทยา ฯลฯ ในยามจำเป็น ทุกคนสามารถใช้ทักษะของตัวเอง เพื่อเป้าหมายสูงสุดร่วมกัน มันแสดงให้เห็นว่า ไม่มีอาชีพไหน เหนือกว่าอาชีพไหน ทุกคนสามารถสร้างสรรค์สังคมได้ในทางของตัวเอง

16) เราได้เห็นคนจินตนาการเยอะเหลือเกิน บางคนบอกว่าเด็กไปพัวพันกับคดียาเสพติด บางคนคิดไปขนาดว่า จริงๆเจอตัวเด็กตั้งนานแล้ว แต่ปล่อยออกมาไม่ได้ เพราะกำลังเคลียร์เรื่องยาเสพติดอยู่ มีทฤษฎีสมคบคิดมากมาย แต่สุดท้ายก็เหมือนอย่างที่ผู้ว่าบอกนั่นแหละ "ขอให้งดใช้จินตนาการ" และอย่างที่ รองผู้บัญชาการตำรวจภูธร ภาค 5 บอก "ถ้ำหลวงไม่ใช่พื้นที่สีแดง" คือ การคิดเรื่อยเปื่อย มีโทษมากกว่าประโยชน์นะ

17) เราได้เห็นว่า ในช่วง 3-4 วันแรกของเหตุการณ์ทุกคนยังจับต้นชนปลายไม่ถูก ทุกอย่างชุลมุนไปหมด แต่หลังจากนั้น ทุกอย่างก็เริ่มมีระบบระเบียบมากขึ้น รถราที่ใครจะขึ้นไปบนเขาก็ได้ โดนกันไว้ด้านล่าง เจ้าหน้าที่จัดรถโดยสาร รับส่งคนขึ้นลง ทำให้การจราจรไม่ติดขัด ขณะที่ ทีมงานก็มีการซักซ้อมอย่างดี ถ้าหากพบเด็กแล้วจะทำอย่างไร ทุกอย่างมีแบบแผนเป็นระบบ ไม่มั่วซั่ว อย่าดูถูกความสามารถของเจ้าหน้าที่เลย เขาก็พยายามทำทุกอย่างให้ง่ายที่สุดต่อการจัดการล่ะ

18) เราได้เห็น น้ำใจของชาวต่างชาติ บางคนมาช่วยผ่านทางรัฐบาลส่งมา บางคนเดินทางมาด้วยตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน การที่ท่านแสดงถึงน้ำใจที่มี เราขอคารวะทุกท่าน มา ณ ที่นี้ มันทำให้เห็นอีกด้วยว่า ในยามวิกฤติ ไม่มีกำแพงของเชื้อชาติ

19) เราได้รู้ว่าข่าวสารสมัยนี้ไปเร็วมาก เรื่องเกิดแค่ 1 วัน ทั้งโลกรู้แล้วว่ามีเหตุคนติดถ้ำที่ไทย ซึ่งทำให้คนทั้งโลกจับตาดูอยู่ ทุกๆการกระทำ ทุกๆการตัดสินใจ จะเป็นบทพิสูจน์ให้โลกเห็นเลยว่า ประเทศไทย มีฝีมือแค่ไหน ในการรับมือกับปัญหา

20) หลายคนไปด่าเด็ก ว่าเด็กพวกนี้ไม่ควรได้รับการสรรเสริญอะไรทั้งนั้น เป็นเด็กซน แล้วทำให้คนอื่นเดือดร้อน คือทำไมใจร้อนรีบด่าจัง ยังไม่รู้ที่มาที่ไปอะไรเลยไม่ใช่หรอ ยังไม่รู้ว่าทำไมเขาต้องเอาตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์นั้น น้ำขึ้นอย่างไร ต้องเอาตัวรอดแบบไหน ไม่มีใครรู้เหตุการณ์จริงๆเลย ได้แต่คาดเดาไปเรื่อย แล้วการที่ไปต่อว่าเด็กๆแบบนั้น มันยุติธรรมหรือ

21) และสมมติว่า เด็กๆผิดจริง ผมอยากให้คิดแบบนี้ครับ ว่าใน 13 คน (แม้จะมีโค้ชอยู่ก็เถอะ) แต่เด็กๆโดยรวม ส่วนใหญ่อายุระหว่าง 13-16 ปี พวกเขาก็ยังเด็ก ยังไม่มีประสบการณ์ชีวิต ยังทำอะไรไม่ทันคิด ตอนเราเป็นเด็ก เราไม่เคยทำผิดพลาดกันหรอ? เราก็เคยกันทั้งนั้น ผมเชื่อว่าเด็กพวกนี้ เขาเองไม่อยากให้คนอื่นลำบากหรอก เขาแค่ประเมินสถานการณ์ผิดไป ไม่รู้ว่าน้ำมันจะท่วมถ้ำได้ขนาดนั้น ชนิดที่ร้อยวันพันปี ไม่เคยท่วมแบบนี้ ไปมาหลายครั้งก็ไม่เคยเจอท่วม มันเป็นความผิดพลาดที่ไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดขึ้น มันเป็นแจ๊กพ็อตพอดี คือไม่ต้องชมน่ะใช่ ตักเตือนได้ แต่ก็ไม่มีความจำเป็นต้องไปด่าเขาเหมือนกัน

22) สิ่งที่แต่ละองค์กรพยายามมอบให้เด็ก อย่างสโมสรเอสซีจี เมืองทองฯ อยากให้ทีมหมูป่า มาดูบอลที่สโมสร และได้โอกาสฝึกกับทีมเยาวชน หรือ สโมสรเชียงราย เตรียมให้ตั๋วดูบอลฟรีตลอดชีวิต มันไม่ใช่การมอบรางวัลให้คนทำผิด แต่มันเป็นการส่งกำลังใจให้ครอบครัวของเด็กต่างหาก ให้คุณพ่อคุณแม่ทุกคนมีแรงใจสู้ต่อว่า เจ้าจงรอดกลับมาเถอะนะ มีสิ่งดีๆรออยู่มากมาย อย่าเพิ่งมาจบชีวิตตอนนี้เลย

23) ใครอยากเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยงตาย คุณเอาตั๋วดูบอล มาแลกกับชีวิตทั้งชีวิต เป็นคุณ คุณเอาหรอ มีคนบอกว่า จากนี้ถ้าเด็กคนไหนอยากได้อะไร ก็คงวิ่งไปติดถ้ำ เพื่อให้คนช่วยออกมา แล้วจะได้มีผู้ใหญ่มาให้ของรางวัลมากมาย คือ ก็อยากเห็นเหมือนกัน ว่าใครจะเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยงกับของตอบแทนแบบนี้

24) อีกอย่าง ถ้าเด็ก "รอดชีวิต" จริงๆ การที่พวกเขาติดอยู่ในสถานการณ์ลำบากขนาดนี้ แล้วยังประคับประคองสติ จนรอดชีวิตได้ไม่คลุ้มคลั่งไปก่อน มันก็เป็นเรื่องน่าทึ่งนะ น่านั่งพูดคุยกับเขา ว่าในสถานการณ์บีบคั้น เขาคิดอะไร ถึงรอดตายมาได้ น่าจะเป็นแรงบันดาลใจให้กับอีกหลายๆคนได้เลย

25) รวมถึงเรื่องสภาพร่างกายด้วย ว่าในสภาพที่มีอาหารน้อย น้ำน้อย ทุกอย่างจำกัดหมด พวกเขามีอาการอย่างไรบ้าง และทำอย่างไรถึงรอดชีวิตมาได้ เป็นประสบการณ์ใหม่ ที่อนาคตถ้ามีคนโชคร้ายเจอเรื่องแบบนี้อีก จะได้พอมีแนวทางว่าต้องทำอย่างไร

26) ในครั้งนี้ ประเทศไทยแลกอะไรไปหลายอย่าง เงินทอง กำลังกาย ทรัพยากร แม้แต่ธรรมชาติ ป่าเขาอยู่ของมันดีๆ ก็จำเป็นต้องถูกตัดไม้ ระเบิดหิน เพื่อเพิ่มโอกาสในการช่วยเหลือทุกคนให้รอดปลอดภัย เราเสียอะไรไปเยอะมากจริงๆ

27) แต่สิ่งที่เราได้เรียนรู้จากเรื่องนี้ก็มากมายเช่นกัน กับภัยพิบัติที่เกิดขึ้นครั้งแรก ได้ประสบการณ์ ได้ความรู้ ได้อุทาหรณ์ ได้เห็นมุมมองจากคนทุกสาขาอาชีพ และได้เห็นคนทั้งประเทศรวมใจกันเป็นหนึ่ง

28) และเด็กๆ ถ้ารอดมาได้ พวกเขาจะได้รับรู้แน่นอนว่า คนทั้งชาติต้องแลกกับอะไรมาบ้าง เพื่อให้เขามีชีวิตต่อไป เขาจะใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาทอีกเลยต่อจากนี้ และทั้ง 13 คน ก็จะกลายเป็นอนาคตของประเทศชาติเราต่อไปในทางใดทางหนึ่ง

29) ที่สำคัญที่สุดอีกข้อคือ เรื่องนี้จะเป็นข้อเตือนใจให้วัยรุ่น และเยาวชนของชาติคนอื่นๆ ให้คิดอ่านอะไรให้รอบคอบมากขึ้น และต้องตระหนักเลยว่า ต้องมีสติให้มาก เพราะเวลาเกิดเรื่องขึ้นมา ไม่ใช่แค่ตัวเองที่ลำบาก พ่อแม่ก็เป็นห่วง แถมคนอีกมากมาย ต้องมาลำบากเพื่อตัวเอง

30) แน่นอน ไม่มีใครอยากให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น แต่เมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว แทนที่จะหัวเสีย ไปโมโหว่า "มันไม่ควรเกิดขึ้นแต่แรก" หรือ "ทำไมเด็กไม่อ่านป้ายคำเตือน" ก็ยอมรับความจริงตรงๆไหมว่ามันเกิดขึ้นแล้ว และ ย้อนคิดดีกว่า ว่าเราจะเก็บเกี่ยวอะไรได้บ้างจากเหตุการณ์นี้

จริงไหม?

ขอให้ผู้ช่วยเหลือ เจ้าหน้าที่ และผู้ประสบภัยทุกคนปลอดภัย

#ถ้ำหลวง #ทีมหมูป่า #HOPE
The help at tham luang is true. We lost a lot of resources to save 13 lives.

But why? I think everything we lost is not a waste, but we get so much back from this incident.

1) in the midst of problems, we have seen that Thailand has a very high leadership ability to manage and leadership like governor of Chiang Rai. When he quickly planned and manage the problem quickly, it shows that the person who will arrive at this position did not come because Lucky help

2) we have seen the truth of the governor, especially saying that those who want to help. Whoever wants to come, but we have to discuss the principle whether the presentation can do or is the idea to slow down the team, not that the one. If you want to help, it will be useful. All the authority must choose to use the right person, not receive all help.

3) of course, everyone knows that finding children is important, but the governor is very smart to focus on "people who help" something that is dangerous, such as diving in too risky or swimming with a chance to risk of sucking fire. Lot Gov won't let navy seal get into the water, which is right. Helping one doesn't mean taking another person's life in exchange.

4) we have seen that whatever strategy must always have a backup plan. The Original plan is to let navy seals keep going to go to the cave to the cave. But in the end, we have a second plan is to check the crater on top. Whether it can be able to go through the cave. And plan three is the idea of drilling mountains. Reaching the destination doesn't have to have one plan, but opening every possible way, the faster the chance to reach the goal.

5) we have known navy seal what it is. Some people don't know that Thailand also know that seal squat from (Sea-Air-land) is a force that works both in the sea, on air and ground as a military unit. Strong body condition through brutal training and in trouble, the superb of navy seal can benefit the mission.

6) we have known the geography of Thailand more. Many people know tham luang for the first time. We know where the nobleman is sleeping. Know that Chiang Rai also has interesting attractions like this. Know the word "Cave" in some new meaning. The Cave is a kilo long and crooked like a labyrinth.

7) we know more about survival. Know "Rule 333" what condition you can survive is lack of air for 3 minutes, lack of drinking water for 3 days, lack of food. 3 weeks. If more, I will die (but of course, this is just a sketchy rule. It doesn't work for everyone). I have knowledge that even without food, the human body can pull back up energy accumulated in fat.

8) We have seen the sacrifice of local people who allow to smoke water into the field. Even when they start doing karma, no one wants to mess themselves and lose benefit. But in the end, when it's death, everyone understands. Is truly a sacrifice.

9) we have seen the ability of the press in limited terms. Nothing is ready. Can you present to your media interesting? Do you have more sharp views than other places and most importantly, will you respect the rules that the authorities set? I will dare to break the rules to hear above other channels.

10) we have seen effective social networks skills like mthai twitter. Presenting facts, fast, fast, no need to create drama, it can create popularity as well.

11) we know that what we hope, what we think about what happens in front of the event is different. Many things we can think of. But in real situations, we can't do it. Someone says why we don't hang food to float water. A child's hand, someone explained that because in the cave, the oil doesn't flow straight like a river, put the floating stuff, then the water is stuck in the rock. The kid didn't get it for sure. Someone asked why they didn't explode the cave, someone explained that it exploded if All like this. Do kids die? We understand that what I imagine may not be done in real life.

12) we know that there are many people who want to face in this society. Some people know that they don't have any skills to help. (well, I want to say that I'm rooting for you can send my heart. is it true) but I want to give myself to I see that I have come to the area. On the contrary, there are many people who are willing to work hard as an ant to keep the mission to move on. But these people don't want any announcement. They want success,

13) we have seen that in Thailand, faith and science can go together freak together. While the team is about to penetrate the cave, we still need to ask permission from the forest or while we use great drone technology to help find our other side. I saw a picture of villagers paying respect to teacher ba bunchum who went to do an eye opening ceremony. It was an unbelievable combination, but it really happened

14) we have seen that when everyone is confused, there are always a chance to take advantage of those who claim to transfer money to their account claim to help 13 lives in the cave like this. There are many people who use news. Be careful. Don't be kind. I have to check it carefully because there are many people in this world. There are many people like this will not die.

15) we have seen that every ability is useful, electrician, groundwater driller, pipeline, doctor, hiker, soldier, journalist, photographer, photographer, rescue team, rescue team, musician, musician, geologists, etc. Everyone can use their own skills. For a common goal, it shows that no career surpasses any career. Everyone can create society in their own way.

16) we have seen a lot of imaginary people. Some people say that kids are involved in drug cases. Some people think that they have found the kid for a long time, but they can't let it out because they are clearing drugs. There are many conspiracy theories, but What the governor said, " Let's stop using imagination " and as the deputy commander of Phu Thon Police, part 5 says, " Tham Luang is not red area " is to think random. There is more punishable than

17) we saw that during the first 3-4 days of the incident, everyone still couldn't catch the beginning. Everything was commotion. But after that everything started to have more organized system. The car that anyone could go up on the hill got hit below the staff. Bus shuttle people up and down makes traffic from getting stuck while the team has a good practice. If they meet the kid, what to do? Everything has a pattern. Don't underestimate the ability of the officer. He tries to do everything as easy to manage.

18) we have seen the kindness of some foreigners to help through the government. Some people come by themselves. No matter what you show the kindness that we salute everyone here, it makes you see that in crisis, there is no wall of race.

19) we have known that news nowadays is going fast. It's happened for only 1 days. The whole world knows that there is a reason for people in the cave in Thailand which makes the whole world to watch every action, every decision will prove to the world. How skillful is Thailand to deal with problems

20) many people say that these kids should not be praised. They are naughty kids and hurt others. Why are they are you so impatient? Don't know what dobt. Don't they don't know why they have to put himself down. In that situation, how to survive. No one knows the real incident. But keep guessing. is it fair to blame kids like that?

21) and assuming that kids are wrong, I want you to think that in 13 people (even with coaches) but most kids are between 13-16 years old. They are young and have no life experience yet. I couldn't do anything when we were kids. Didn't we ever make mistakes? We used to each other. I believe these kids don't want other people to be difficult. They just underestimate the wrong situation. I didn't know that the oil could flood that much. The kind of a hundred days and a thousand years. I have never been flooded like this many times The mistake that no one knew would happen is jackpot. It's not to watch. Yes, I can warn, but there is no need to scold him either.

22) what each organization is trying to give to kids like scg muangthong club. Want the wild boar team to watch football at the club and get a chance to train with youth team or Chiang Rai Club. Prepare for free football tickets for the rest of their life. It's not to reward the wrong person, but it is sending encouragement to the family of children. Let all parents have energy. Keep fighting. Come back. There are many good things waiting. Don't end your life now.

23) who wants to risk your life? You take tickets to watch football for your whole life. Do you want it? Someone said that if any kid wants anything, they will run into the cave so that people can help out so that there will be adults. Come to give many rewards. I want to see who will risk their lives with this kind of return.

24) by the way, if kids really "survive" they are stuck in this difficult situation and still hold their mind until they survive. It's amazing. It's amazing to sit and talk to him that in the situation. Squeezed him. What did he think to survive? It should be an inspiration to many others.

25) including physical condition, in a condition with less food, everything is limited. How do they have symptoms and how to survive. It's a new experience in the future. If someone is unlucky, there will be a way to have a way to be a way. How to do it?

26) in this time, Thailand exchanged many things, money, body, resources, resources, even nature, the forest is good things need to be cut, stone exploded to increase the chances of helping everyone safe. We have lost a lot.

27) but there are many things we have learned from this. with the first disaster, experience, knowledge, see the perspective from every career field and see the whole country together as one.

28) and children, if they survive, they will surely know what the whole nation has to exchange for him to live. He will live careless. from now on, and all 13 of them will become the future of our nation. Next in some way

29) the most important thing is that this will be a reminder for teenagers and youth of other nations to think. Read more carefully and you need to realize that you need to be very conscious because when things happen, not just yourself that are difficult, parents are worried. Plus many people have to be tough for themselves.

30) of course no one wants this incident. But when it happens, instead of being angry that " it shouldn't happen in the beginning " or " why don't kids read the warning signs " accept the truth that it happened and Better think about what we can reap from this event

Is it true?

May all helpers, staff and victims be safe.

#ถ้ำหลวง #ทีมหมูป่า #HOPETranslated

Another great response to Shrey Bhargava's self righteous pity party. Every minority is invited to join! Come, let's blame the majority race for everything that's wrong in our lives, it is never our fault, it is because we are oppressed! Wow, so convenient!

Shrey has written another post boohooing about how racism (yawn), how minorities don't get roles easily in singapore, and how the Chinese are blind because we have privileged.

Cut your crap. If a Chinese director wants to make a movie about Chinese NS men, that's his fucking prerogative. If it features Indians or Malays as token characters, that's also his freedom and right. Why? You think every local movie needs to have an Indian main character then it's not considered racist is it?

In that case I ask... why are Bollywood movies full of only Indians? Why aren't one of the leads in 3 Idiots any race other than Indian?!!! Such an atrocity and blatant racism. Sure, Bollywood shows are in Tamil, but hey I don't care, this is as racist as The Voice asking for Chinese speakers! I don't care, include a Chinese mute character please, and he must not be a token role! Otherwise the director is racist! 🙄

Obviously like Donovan said there are privileges to being a majority race, a majority anything. That much is undeniable. While the Chinese in singapore should be mindful of consideration for all the other ethnic groups and always be respectful, but the automatic assumption that jobs be not only handed to you, but CREATED FOR you purely for the sake of your race isn't one of them.

Singapore is built on meritocracy.

Keep up your self victimizing charade and keep blaming society for your failures in life - you will find that soon nobody respects you.

And unlike the white liberals who have been indoctrinated with white guilt since their school days and think they have to pay for their ancestors' crime, you will find Singaporeans way less susceptible to your guilt tripping. Asians, including Indians and Chinese alike, don't subscribe to victim-playing. We work hard and succeed despite the odds - I suggest you get on with the program. Nobody owes you or your race a level playing field. Your whining rings hollow, since you exist in one of the most racially harmonious countries in the world, where the govt has taken careful steps to ensure equality for all the 4 main races.

Dear Shrey Bhargava,

As far as I can tell from your post, there was nothing racist about your Ah Boys to Men audition and I'll be kind enough to tell you and the 3000-odd people whom have shared your post why.

You were tasked to perform the role of a 'full blown Indian' and you have interpreted that as having to 'portray a caricature of my race' and being 'reduced to my accent'.

The casters were not racist and the element of racism here is non-existent because that was the role that is being demanded of you here, whether it was that of a Singaporean Indian, North Indian, British Indian or Red Indian.

Suppose Samuel L. Jackson had tried to audition for the role of Jack Dawson in Titanic, a part that really went to Leonardo DiCaprio. It is obvious that he would have been turned down because he was black. Now, is this not a clear-cut case of racial discrimination? Surely no one (maybe except that crazy Sangeetha) would be absurd enough to claim that the directors or scriptwriters of Titanic were racist and had "reduced" Jackson down to his skin colour?

That is because the role of Jack Dawson (may he rest in peace at the bottom of the Atlantic) is one of a white man.

Why is it somehow more 'wrong' for you to portray the role of a stereotypical Indian from India, than for Wang Wei Liang to portray the stereotypical Chinese gangster, or for Maxi Lim to portray the role of a stereotypical bootlicking yes-man recruit, or for Tosh Zhang to portray a stereotypical authoritative army Sergeant?

If Wang Wei Liang were to drop out of the Lobang King role right now and I be in line to audition for the role, I'd be similarly asked by the casting director to play the role of a 'full blown ah beng'.

That would mean me summoning out to the best of my abilities the most vicious, stereotypical characteristics of a Chinese 'ah beng'. I'd have to speak in subpar broken English, exercise a liberal use of dialect profanities and demonstrate an aptitude for violence in the face of problems.

I have no doubt in my mind that a lot of the ones whom are throwing support behind you right now would not similarly rally and call to arms in the same righteous manner for me because I had to depict a caricature of the stereotypical Chinese hooligan.

Yet what is the difference? Certainly not all Chinese 'ah bengs' are characterised with the same rebellious, malingering characteristics like that of Wang Wei Liang's character. I have done my National Service alongside some of them (in a god-forsaken rifleman unit no less), and most of them in fact are some of the most patriotic men I have ever seen.

Why is a racial stereotype anymore of a grievous injustice than the stereotype of an occupation, a cultural identity or any other form of stereotype? It is not.

If your objection is with being pigeonholed into a simplified, hackneyed image of a particular person, then you must similarly condemn all forms of stereotypes in film - not just stereotypes that are played along racial lines. And it is unnecessary for me to point out that stereotypes in the arts are ubiquitous in any and all forms.

In your follow-up post, you ramp up your distinct brand of illogic. You claim that it is wrong for the minority character to be of insignificance because this is a film that is a "SINGAPOREAN story".

But this begs the question. What defines being 'Singaporean'? Given that 40% of our population are comprised of foreigners and non-residents, isn't it just as wrong that these Filipinos, Indonesians, Japanese and Koreans are utterly unrepresented in Ah Boys to Men? Is it fair to stick to the 'Chinese, Malay, Indian' categorisation that in the first place, is a categorisation formulated on arbitrary standards by our government?

Is there any reason why your standard of what is 'Singaporean' should take priority over mine, or over the casting director's?

Yes, actors need jobs and it is certainly true that a racial minority would not enjoy the luxury of roles to pick from in comparison to one in the racial majority. But it is not clear WHY this is unfair, which is what you seem to me implying by "Minority actors do not have the privilege to pick and choose what to audition for".

Of course majorities benefit. The same can be said for people whom are right-handed, whom are tall, whom are lucky enough to be born with our five senses. When you lament that "Minority actors do not have the privilege to pick and choose what to audition for", you are no longer making an argument against racism, rather, you are making an argument against reality i.e., the racial proportion of our population.

I have observed this for some time among the young Singaporeans who are most active on social media. One of the most troubling cultural trends as of late is this idiotic penchant to leap at every slightest opportunity they get to call out racism, from the Toggle blackface issue and the Kiss92 incident to a Smartlocal video from last year.

Of course racism exists in Singapore (or anywhere else in the world for that matter), but reducing any and all issues down to race is not very helpful. There are far more productive ways to tackle discrimination. And that begins with changing the institutional framework of our society, such as the freedom of our press and media, so racial minorities are empowered to best represent their own unique cultures. Nit-picking on little details in the media is not one of them.

Like the Nobel Laureate Milton Friedman said: “One of the great mistakes is to judge policies and programs by their intentions rather than their results.” I commend your well-intentioned attempt to speak out against what you have perceived is 'racism', but your analysis is incorrect and your methods are in fact entirely retrogressive.

P.S. It was quite interesting to see how that Vimeo video on your wall provided a most comical caricature of Arabs being equated with bombs/terrorism. It appears that it is just your own racial identity that is most fragile, and that the rest of us must tread precariously around. I wonder if it was only I who cringed so hard?